คือเมฆสีขาว-ทางก้าวเก่าแก่-เล่ม๑(วรรณกรรมพุทธประวัติในทัศนะใหม่)

คือเมฆสีขาว-ทางก้าวเก่าแก่-เล่ม๑

(วรรณกรรมพุทธประวัติในทัศนะใหม่) 

ประพันธ์...ติช นัท ฮันห์...

ขนาด : 14.5x21CM

จำนวน : 120 หน้า

วัสดุ : กระดาษปอนด์ (ปกอ่อน)

..........................................................................................................................

สารบัญ

คำนำ

จากผู้แปล แด่พี่นิลฉวี

บทที่ ๑ เดินสักแต่ว่าเดิน

บทที่ ๒ งานเลี้ยงควาย

บทที่ ๓ หญ้าคาหนึ่งหอบ

บทที่ ๔ หงส์บาดเจ็บ

บทที่ ๕ น้ำนมหนึ่งจอก

บทที่ ๖ ใต้ต้นชมพู่

บทที่ ๗ รางวัลช้างเผือก

บทที่ ๘ สร้อยพระศอเพชร

บทที่ ๙ การุณยมรรค

บทที่ ๑๐ เด็กที่ยังไม่เกิด

บทที่ ๑๑ ขลุ่ยแสงจันทร์

บทที่ ๑๒ กัณฐกะ

บทที่ ๑๓ เริ่มบำเพ็ญเพียรทางจิต

บทที่ ๑๔ เสด็จข้ามแม่คงคา

บทที่ ๑๕ ฤๅษีไพร

บทที่ ๑๖ พระนางยโสธรา บรรทมหลับอยู่หรือ?

บทที่ ๑๗ ใบอัสสัตถพฤกษ์

บทที่ ๑๘ ดาวประกายพรึกขึ้นแล้ว

บทที่ ๑๙ ส้มแห่งสติ

บทที่ ๒๐ กวางโพธิสัตว์

บทที่ ๒๑ สระบัว

บทที่ ๒๒ หมุนกงล้อแห่งธรรม

บทที่ ๒๓ ทิพยรสแห่งธรรม

บทที่ ๒๔ ไตรสรณคมน์

บทที่ ๒๕ สุดยอดแห่งคีตการ

บทที่ ๒๖ น้ำลอยขึ้นได้เช่นกัน

บทที่ ๒๗ ธรรมทั้งปวงอยู่ในกองเพลิง

บทที่ ๒๘ ป่าตาล 

บทที่ ๒๙ อิงอาศัยกันเกิดขึ้น...

คำนำ

   พระพุทธศาสนามุ่งแสดงธรรมะ เพื่อความหลุดพ้นจากความทุกข์ ทั้งปวงเป็นประการ

สำคัญพระพุทธเจ้าผู้ทรงเป็นพระบรมศาสดานั้น ทรงเป็นแบบอย่างต้นตอให้วิญญูชน

เห็นได้ว่ามนุษย์นั้น ถ้าสามารถเอาชนะความโลภ โกรธ หลง อย่างรู้ตัวทั่วพร้อม ก็อาจ

แปรสภาพจากความเป็นผู้ที่ติดยึดอยู่กับความเห็นแก่ตัว เป็นผู้ปราศจากความเห็นแก่ตัว

จนหมดความติดยึดในตัวตน นับได้ว่าเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน อย่างแท้จริง ความรู้ย่อม

ไม่เป็นความรู้อย่างเป็นเสี่ยงๆ ที่มีความติดยึดแอบแฝงอยู่ ไม่ใช่รู้ด้วยหัวสมองอย่างเดียว

หากรู้อย่างลึก รู้รอบ รู้จริง นี้ย่อมประกอบไปด้วยความรักอันบริสุทธิ์ เพื่อเกื้อกูลสรรพสัตว์

   ขณะที่ดำรงพระชนม์อยู่ พระพุทธองค์ย่อมทรงมุ่งแสดงธรรมเป็นประการสำคัญ

และทรงจัดตั้งคณะสงฆ์ให้เป็นชุมชนที่อาจดำรงชีพ ได้ให้เป็นแบบอย่างแก่ทุกๆคนที่สนใจ

ใคร่มีวิถีชีวิตอันราบเรียบอย่างบรรสานสอดคล้องกัน และกัน และอย่างเข้ากันได้ด้วยดี

กับระบบทางธรรมชาติทั้งหมดโดยที่คณะสงฆ์สามารถเปิดโอกาสให้สมาชิกเข้าถึงการ

ตรัสรู้ตามรอยพระยุคลบาทแห่งพระศาสดาด้วย และคณะสงฆ์ย่อมมีอิทธิพลให้สังคม

ฆราวาสเอาแบบอย่างไปดำเนินชีวิต เพื่อลดละความโลภ โกรธ หลง ลงเท่าที่จะทำได้

ตามวิสัยของกามโภคีต่อเห็นโทษของกาม หรือเห็นว่าอามิสสุขไม่ใช่ความสุขที่แท้ เพราะ

ยังเจือปนไปด้วยเครื่องล่อต่างๆ จึงตีตัวออกห่างจากวิถีชีวิตของชาวบ้านหันเข้าหา

เนกขัมบารมีเป็นอนาคาริกเพื่อประพฤติพรหมจรรย์ นั่นแล คือหนทางตรงแท้ที่จะเข้าถึง

ความดับทุกข์อย่างสนิท

ข้อความท้ายปก

   หมู่เมฆเคลื่อนผ่านม่านฟ้า ก่อตัวเป็นพื้นหลังสีขาว ตัดกับใบอัสสัตถพฤกษ์อันบางใส

บางทีในเย็นวันนั้น เมฆอาจจะปะทะกับอากาศเย็น และเปลี่ยนเป็นฝน เมฆเป็น

ปรากฎการณ์อีกอย่างหนึ่งเมฆไม่มีเกิด และจะไม่มีดับสลาย พระสมณโคดมทรงคิดว่า

หากเมฆเข้าใจความจริงข้อนี้ แน่นอนมันจะต้องเริงร้องเพลงอย่างมีความสุข เมื่อหลั่งลง

เป็นฝนโปรยปรายเหนือท้องทุ่งนาป่าเขา...