ถามจากสมอง-ตอบจากหัวใจ-คำถามฮ๊อตฮิตที่อาจเปลียนชีวิตคุณอย่างไม่คาดฝัน

หนังสือ สิ่งที่สูงกว่าเงิน ซึ่งเป็นข้อคิดสำหรับคุณค่าในการดำรงชีวิต

กับสิ่งที่สูงกว่าเงิน 7

อย่างด้วยกัน โดยพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี และ หนังสือ ถามจากสมอง

ตอบจากหัวใจ ซึ่งเป็นการรวบรวมปุจฉา — วิสัชนา ของดารา

และผู้ที่มีชื่อเสียงในสังคม และพระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี

...................................................................................................................

ถามจากสมอง-ตอบจากหัวใจ-คำถามฮ๊อตฮิตที่อาจเปลียนชีวิตคุณอย่างไม่คาดฝัน

หนังสือธรรมะเรื่อง ถามจากสมอง ตอบจากหัวใจ 

(คำถามฮ๊อตฮิตที่อาจเปลี่ยนชีวิตคุณอย่างไม่คาดฝัน)

ขนาด 14.5*21 cm ปกอ่อน

268 หน้า  สีทั้งเล่ม

................................................................................................

" ถามจากสมอง  ตอบจากหัวใจ " โดย ท่าน ว.วชิรเมธี ครับ

โดยหนังสือเล่มนี้เป็นการรวบรวมเอาปัญหา 32

ปัญหาจากประสบการณ์ชีวิตคนดัง

ซึ่งมีสิทธิ์เกิดขึ้นได้จริงกับทุกคน พร้อมคำตอบที่ช่วยไขปัญหา เพิ่มความสว่างทางปัญญา

สำหรับผู้ที่ถามปัญหา ก็ได้แก่

เทพ โพธิ์งาม - " ผ่านชีวิตมากมายทำอย่างไรไม่ให้ทุกข์ "

หนุ่ม กรรชัย - " ทำไมชีวิตนี้มีแต่ปัญหา "

นุ้ย สุจีรา - " มีเรื่องกระทบใจ ทำอย่างไรไม่ให้จิตตก "

หมิง ชาลิสา - " ทำอย่างไรให้เจอคู่แท้ "

ก้อย รัชวิน - " คนที่เรารัก กับคนที่รักเรา จะเลือกใคร "

คริส หอวัง - " ดังแล้วหยิ่ง ไม่จริงได้ไหม "

โดม ปกรณ์ ลัม - " เมืองไทยเมืองพุทธ ทำไมไม่หยุดเสื่อม "

ได๋ ไดอาน่า - " ชีวิตท้อแท้ ต้องแก้อย่างไร "

หยาด หยาดทิพย์ - " เรื่องนิดเรื่องหน่อย ทำไมต้องเป็นข่าว "

กิ๊บซี่ วนิดา - " มีวิธีใดบ้างที่ทำให้ใจสงบโดยไม่ต้องนั่งสมาธิ "

น้ำผึ้ง ณัฐริกา - " ทำไมโลกนี้ต้องมีคำนินทา "

มด คุณัชญา - " ผิดพลาดแล้วแก้อย่างไรให้ใจไม่ทุกข์ "

ณัฏฐ์ เทพหัสดิน ณ อยุธยา - " ผิดไหม ที่อกหัก แต่ยังรักเธอเหมือนเดิม "

หลากหลายคำถาม แต่ล้วนสรุปได้ว่า ผู้ถามปัญหา รวมไปถึงผู้คนบนโลกนี้ ล้วนแล้วแต่ " มีทุกข์ " กันทั้งสิ้น

.............................................................

ทีนี้ก็จะขอหยิบยก คำถาม และ คำตอบ บางส่วนจากในหนังสือมาให้อ่านกันนะครับ

ได๋ ไดอาน่า จงจินตนาการ ถามว่า

" ถ้าเราเกิดมีความรู้สึกไม่มีความหวังในการใช้ชีวิตอีกต่อไป เราควรจะให้กำลังใจตัวเองอย่างไรดีคะ "

ท่าน ว.วชิรเมธี ตอบว่า

.....เคยได้อ่านประวัติของ เจ เค โรว์ลิ่ง ผู้เขียนหนังสือ " แฮรี่ พอตเตอร์ " อันลือลั่นหรือไม่

ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในห้าของสตรีที่ทรงอิทธิพลที่สุดในโลก 

ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นเธอคือคนที่ " จนมากที่สุดคนหนึ่ง เท่าที่จะจนได้ในเกาะอังกฤษ "

เพราะเธอคือ แม่ม่ายลูกติด ตกงาน อดมื้อกินมื้อ ต้องฝากชีวิตไว้กับญาติพี่น้อง 

แต่ท่ามกลาง ความสิ้นหวัง มองไม่เห็นอนาคต เธอยังคงมีความหวังลึก ๆ อยู่ในใจว่า " สักวันหนึ่ง วันของเธอเอง จะต้องมาถึง "

สิ่งเดียวที่หล่อเลี้ยงชีวิตทำให้เธอยังคงดำรงอยู่วันต่อวันแบบมีความหวังก็คือ

ต้นฉบับนวนิยายที่เธอกำลังลงมือเขียนอยู่ในขณะนั้น

ไม่ว่าชีวิตจะทุกข์ขมตรมไหม้เพียงไร แต่มันเผาไหม้ได้เฉพาะภายนอก

ทว่าภายในของเธอยังคงสดชื่นอยู่เสมอ ด้วยน้ำหล่อเลี้ยงทีชื่อ

  " ความหวัง "  เป็นความหวังที่อยากจะเห็นต้นฉบับที่ตัวเองเขียนได้รับการตีพิมพ์

เธอส่งต้นฉบับไปให้สำนักพิมม์ต่าง ๆ

พิจารณา แต่ต้นฉบับถูกตีกลับครั้งแล้วครั้งเล่ากว่าสิบครั้ง

และโดยมากมักมีคำเหน็บแนมตามต้นฉบับมาด้วยทุกครั้ง

มีอยู่ครั้งหนึ่ง สำนักพิมพ์แห่งหนึ่งประชดกลับมาว่า 

" นี่มัน ค.ศ. 2000 แล้วนะแม่คุณ มัวมานั่งเขียนเรื่องพ่อมดอยู่ได้

นิยายอย่างนี้ สมัยนี้ใครเขาอยากอ่านกันบ้างล่ะ "

ถ้าเป็นเรา ๆ ท่าน ๆ ถูกแดกดันขนาดนี้ ก็อาจจะล้มเลิกแผนการ ปล่อยวางความหวังไปแล้ว

แต่สำหรับ แม่ม่ายลูกติด ผู้มีธาตุทรหดคนนี้แล้วไม่ใช่ เธอยังคงสู้ต่อไป

แล้วในที่สุดวันแห่งความหวังก็มาถึง สำนักพิมพ์แห่งหนึ่งตัดสินใจพิมพ์

งานของเธอและทันทีที่หนังสือวางแผง ปาฏิหาริย์แห่งพ่อมดก็เกิดขึ้นจริง ๆ 

หนังสือของเธอกลายเป็นหนังสือขายดีระดับประเทศ และระดับโลก

ที่มีผู้คนรออ่านอย่างมหาศาล กระทั่งในที่สุดก็กลายเป็น

ภาพยนตร์ฮอลีวู้ดที่ประสบความสำเร็จอย่างเหลือเชื่อ

เวลานี้หนังสือของเธอได้รับการแปลและตีพิมพ์ไปแล้วหลายสิบล้านเล่ม

เธอเองก็กลายเป็นเศรษฐินีที่ร่ำลือกันว่ามีทรัพย์สินมากกว่าควีนอลิซาเบธ

ซ้ำยังกลายเป็นผู้ทรงอิทธิพลระดับโลก เดินทางไปไหน ไม่ต่างอะไรกับนักการเมืองระดับรัฐบุรุษ

งานเขียนของเธอ สุนทรพจน์ของเธอ แม้แต่ที่ที่เคยนั่งเขียนต้นฉบับ รวมทั้งตัวละครสำคัญ ๆ

ในหนังสือของเธอ ถูกถอดรหัสมาทำเป็นผลประโยชน์ในรูปแบบต่าง ๆ

มากมาย มีหนังสือเกี่ยวกับชีวประวัติของเธอเกิดขึ้นเกินร้อยเล่มในภาษาต่าง ๆ

ทั่วโลก ทั้งเธอและหนังสือของเธอกลายเป็นปรากฏการณ์แห่งศตวรรษไปอย่างไม่น่าเชื่อ

เจ เค โรว์ลิ่ง ผ่านคืนวันที่สิ้งหวังเหล่านั้นมาได้ เพราะเธอมั่นใจในสุภาษิตที่ว่า

" สิ่งดี ๆ ยังจะต้องมีมา "

ในวันที่อ่อนล้า ในวันที่สิ้นหวัง

หากเรายังคงหมดกำลังใจที่จะลุกขึ้นมาทำอะไรใหม่ ๆ ลองบอกตัวเองว่า

" สิ่งดี ๆ ยังจะต้องมีมา "

วันนั้นมันยังไม่มา แต่ไม่นานสิ่งนั้นจะต้องมา

เจ เค โรว์ลิ่ง เธออดทนและรอคอยอย่างไม่สิ้นหวัง เมื่อเธอไม่เคยสิ้นหวัง

และยังคงก้มหน้าทำงานของตนต่อไปอย่างเงียบ ๆ ในที่สุดอุปสรรคก็ยอมแพ้ต่อความมุ่งมั่นของเธอ

ความหดหู่ ท้อแท้ สิ้นหวัง เกิดขึ้นที่ใจ และที่ใจนี่เองที่เราจะสร้างความหวังขึ้นมาใหม่ได้

หวังว่าเรื่องราวของ เจ เค โรว์ลิ่ง คงจะช่วยให้เรามีความหวังและกำลังใจ พร้อมที่ก้าวเดินครั้งต่อไปอย่างมีชีวิตชีวา

คนที่รู้สึกไม่มีความหวังในการใช้ชีวิตอีกต่อไป แสดงว่า

ชีวิตคงจะผ่านอะไรมาหนักหนาสาหัสถึงที่สุด ถึงขั้นที่ทำให้ " หมดศรัทธาในชีวิต "

อาการ " หมดศรัทธาในชีวิต " นี้ ถ้าหากทางออกไม่ดี ก็อาจมีผลในทางลบ

ทำให้ไม่อยากอยู่เป็นคนอีกต่อไป

หรืออาจทำให้รู้สึกอยากทำร้ายตัวเอง หรือถ้าไม่ถึงขั้นนั้น

ก็อาจป่วยเป็นโรคซึมเศร้า ที่มีชีวิตอยู่เหมือนกับคนที่ตายไปแล้ว

แต่ถ้าหาทางออกให้ดี ก็จะเป็นจุดตั้งต้นที่ดีได้เหมือนกัน เหมือนที่ผู้รู้ท่านกล่าวเอาไว้ว่า

" ยามที่มืดที่สุด อาจเป็นสัญญาณบอกว่า เวลาที่ใกล้สว่าง กำลังจะมาถึง "

........................................................................

เรื่อง : ว.วชิรเมธี ผู้อำนวยการสถาบันวิมุตตยาลัย

นักเรียนไทยหลายคนฝากถามเอาไว้ ผู้เขียนจึงขอนำมาตอบไว้ในฉบับนี้

ซึ่งถือเป็นการประเดิมเปิดคอลัมน์ “ถามจากสมอง ตอบจากหัวใจ” ไปในตัว

ในช่วงเดือน ก.ค. 2553 ผู้เขียนได้จาริกมาเผยแผ่พุทธศาสนายังประเทศสหราชอาณาจักร

ตามคำอาราธนาของชมรมหญิงไทยในสหราชอาณาจักร ซึ่งมีคุณชุมศรี

และคุณลุคแมน อาร์โนลด์ เป็นหัวเรือใหญ่ที่ให้การอุปถัมภ์ทุกอย่างตลอดการเดินทางปฏิบัติศาสนกิจ

วันหนึ่ง หลังจากที่แสดงธรรมแก่นักเรียนไทยที่สามัคคีสมาคมแล้ว

มีคำถามหลายคำถามที่ยังไม่ได้ตอบ แต่นักเรียนไทยหลายคนฝากถามเอาไว้

ผู้เขียนจึงขอนำมาตอบไว้ในฉบับนี้ ซึ่งถือเป็นการประเดิมเปิดคอลัมน์

“ถามจากสมอง ตอบจากหัวใจ” ไปในตัว คำถามคำตอบที่น่าสนใจมีดังต่อไปนี้

ปุจฉา

ขอทราบเคล็ดลับในการเรียนหนังสือให้เก่งครับ

วิสัชนา

หลักในการเรียนหนังสือให้ประสบความสำเร็จก็คือ ต้องปฏิบัติตามหลักอิทธิบาท 4 (หลักการสร้างสรรค์ความสำเร็จ) คือ
1.เรียนในสิ่งที่มีใจรัก
2.เพียรอย่างหนักในทุกสิ่งที่ศึกษา
3.จับให้มั่นคั้นให้ตายรายวิชา
4.ใช้ปัญญาคอยวิจัยให้ลึกซึ้ง

ปุจฉา

ผมเป็นคนไม่มีศาสนา พระอาจารย์คิดว่าผมเป็นคนใช้ได้ไหมครับ

วิสัชนา

เธอจะเป็นคนไม่มีศาสนาก็ได้ แต่เธอจะไม่เป็นคนดี คงไม่ได้ การเป็นคนดี เราสามารถเป็นได้ โดยไม่ต้องอ้างศาสนาก็ได้

ถ้าเธอเป็นคนดี ก็เท่ากับเธอมีศาสนาอยู่ในหัวใจแล้ว โดยไม่จำเป็นต้องแสดงตนว่าเป็นคนในสังกัดศาสนาใด

ปุจฉา

ทำไมเราต้องกตัญญูด้วยครับ ฝรั่งไม่เห็นเขาเน้นเรื่องนี้เลย

วิสัชนา

ความกตัญญูรู้คุณ เป็นอารยธรรมสำหรับคนที่มีใจสูง ซึ่งตระหนักรู้เป็นอย่างดีว่า

“น้ำทุกหยดล้วนมีต้นน้ำ คนทุกคนล้วนมีที่มา” ไม่มีใครยิ่งใหญ่อยู่ในโลก

เพราะจู่ๆ ก็เก่งขึ้นมาด้วยตัวเอง โดยไม่ผ่านการช่วยเหลือเกื้อกูลของคนอื่น

ดังนั้นโปรดรับรู้ไว้เถิดว่า แท้ที่จริง เราเป็นหนี้คนอื่นมากมาย ตั้งแต่เริ่มต้น

เราก็เป็นหนี้พ่อแม่ที่ให้ชีวิต ให้ความรัก ให้ความอบอุ่น ให้ทุนมาเรียนต่อ ฯลฯ

หากไม่มีมือแห่งเมตตาการุณย์คอยหนุนช่วย มีหรือที่เรา

แต่ละคนจะสามารถหยัดยืนใช้ชีวิตนี้อย่างราบรื่นได้ ด้วยเหตุที่

“น้ำทุกหยดล้วนมีต้นน้ำ คนทุกคนล้วนมีที่มา”

อย่างที่กล่าวมานี้เอง เราจึงจำเป็นจะต้องกตัญญูรู้คุณคนอื่นเสมอ

ส่วนที่อ้างว่า ฝรั่งไม่เห็นจะเน้นเรื่องนี้เลยนั้น ก็ไม่ไม่ได้หมายความว่า

เราจะต้องเดินตามฝรั่งเสมอไป ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า วิถีการดำเนินชีวิตอย่างฝรั่งนั้น

ไม่ใช่สูตรสำเร็จที่เราจะต้องเจริญรอยตามไปเสียทุกเรื่อง ฝรั่งก็คือคนอย่างเราๆ นี่เอง

ไม่ได้ดีเด่นกว่าคนไทยไปเสียทุกเรื่อง เพราะฉะนั้นหากเราจะตามรอยฝรั่ง

ก็ต้องเลือกที่จะตามเพียงบางเรื่อง เรื่องไหนที่ไม่ได้เรื่องก็ต้องทิ้ง พูดอีกอย่างหนึ่งว่า

มาเรียนเมืองฝรั่ง แต่อย่าศรัทธาฝรั่งจนหัวปักหัวปำ จนเห็นฝรั่งเป็นพระเจ้า

หลายเรื่อง คนไทยต้องสอนฝรั่งเขาเหมือนกัน

ปุจฉา

นักเรียนทุนรัฐบาลที่คิดว่า เมื่อเรียนจบแล้ว แต่ไม่อยากกลับไปทำงานรับใช้ทุนในเมืองไทย

เพราะระบบหลายอย่างในเมืองไทย ยังไม่ได้มาตรฐาน ถึงตั้งใจทำงาน

ก็ไม่แน่ว่าจะเจริญก้าวหน้า ถ้าเราหาเงินไปใช้ทุน แล้วก็อยู่ทำงานที่เมืองนอกเลย จะถือว่าเนรคุณประเทศหรือเปล่า

วิสัชนา

ความจริงเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจ แต่ไม่ควรจะตามใจ เพราะถ้าคิดว่าเมืองไทยยังด้อยพัฒนา

ยังมีภาวะที่ไม่ได้มาตรฐานในหลายเรื่องก็เลยไม่อยากกลับไปทำงานที่เมืองไทย

ถ้าคิดอย่างนี้กันหมด ก็เป็นเรื่องน่าเสียดายทุนที่รัฐบาลจัดสรรมาจากภาษีของประชาชน

เพื่อมาให้นักเรียนไทยได้มาเรียนต่อที่เมืองนอก คนที่คิดอย่างนี้ ถือว่าคิดไม่ถูก

เพราะที่ถูกนั้นควรจะคิดว่า ถ้าเมืองไทยยังไม่พัฒนา เราต้องคิดใหม่ว่า ดีเหมือนกัน

ฉันจะได้มีโอกาสในการนำความรู้ที่ได้มาจากการเรียนต่อที่เมืองนอกนี่แหละ

ไปวางรากฐานการพัฒนาให้ประเทศตัวเองได้มีความก้าวหน้าเสียที ต้องคิดอย่างนี้ ถึงจะสมกับที่เป็นนักเรียนทุนรัฐบาลไทย

อนึ่ง ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า การที่เรามาเรียนต่อนั้น

อย่าเรียนแค่วิชาทำมาหากินซึ่งเป็นเรื่องระดับประโยชน์ตนเท่านั้น เราต้องเรียนให้มากกว่านั้น

จนสามารถทำประโยชน์ให้ผู้อื่นได้ด้วย (ตนเป็นที่พึ่งของตน และให้คนอื่นเขาได้พึ่ง) นั่นหมายความว่า

นักเรียนไทยต้องไม่มัวแต่เรียนวิชาการที่ตัวได้ทุนมาเรียนเท่านั้น ทว่าต้องเรียนให้รู้รากเหง้า

ทางวัฒนธรรมของความเป็นอังกฤษด้วย เราต้องตอบให้ได้ว่า อังกฤษเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วได้อย่างไร

ทั้งๆ ที่เขาเป็นเกาะ แต่เขาเป็นประเทศมหาอำนาจของโลก เขาทำเช่นนั้นได้เพราะเขามีระบบการคิด

ระบบการเมือง ระบบการศึกษา ระบบการดำรงชีวิต และระบบในการสร้างคนของเขาอย่างไร

เขาจึงยิ่งใหญ่อย่างยาวนานตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

เวลานี้เมืองไทยกำลังวิกฤตมาก ปัญญาของคนที่เป็นผู้ใหญ่ในบ้านเมือง

เวลานี้มีไม่พอที่จะแก้วิกฤต ตรงกันข้าม มีแต่จะทำให้วิกฤตหนักขึ้น

นักการเมืองบ้านเรานั้น มีแต่จะทำอะไรให้ประชาชนต้องได้อาย

หาคนที่เป็นหลักเป็นฐานได้ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร

มองไปทางไหนก็มากไปด้วยคนเห็นแก่ตัว

พวกเราที่เป็นนักเรียนทุนอังกฤษนี่แหละ คือ “ความหวัง” ของคนทั้งชาติ

เราต้องตั้งปณิธานว่า ฉันจะกลับไปวางรากฐานเมืองไทยให้พัฒนา

เพราะการที่ฉันได้มาเรียนต่อนี้ ก็เพราะเงินภาษีของประชาชนผู้เป็น

เจ้าของประเทศเขาเสียสละมาให้แท้ๆ เขาให้เรามาเรียน

ไม่ใช่เพื่อให้เรามาตัดช่องน้อยแต่พอตัว แต่เพื่อให้เราสร้างตัวให้มีดี

จนดีพอที่จะกลับไปพัฒนาประเทศ 

....................................