วิปัสสนา สมาธิรักษาใจ โดย หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

หนังสือธรรมะ เรื่อง วิปัสสนา สมาธิภาวนารักษาใจ

โดย พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร

ขนาด 14.5*21 cm จำนวน 216 หน้า

ปกอ่อน

กระดาษถนอมสายตา สีครีม

...................................................................

พุทโธคือความรู้ ความรู้อยู่ตรงไหน ตั้งสติไว้ตรงนั้น 

ตาก็เพิ่งดูที่ตรงนั้น หูก็ฟังไปที่ตรงนั้น

อย่างสงใจไปข้างหน้า มาข้างหลัง ข้างซ้ายข้างขวา ข้างบน ข้างล่าง 

ข้างบนข้างล่าง ดูเพื่อเหตุใด ฟังเพื่อเหตุใด 

เราอยากรู้ว่า สุข ทุกข์ บาป ่บุญมันเป็นอย่างไร

ให้ดูจิตของเรานี่แหละ คือ พุทธผู้รู้    (หลวงปู่ฝั้น อาจาโร)

.......................................................................

หนังสือธรรมะ ชุดธรรมสมาธิ เรื่อง วิปัสสนา สมาธิรักษาใจ โดย หลวงปู่ฝั้น อาจาโร

เป็นการรวบรวมบทธรรม เรื่องสมาธิและวิธีฝึกสมาธิ จากพระธรรม เทศนาที่หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ได้แสดงธรรมสั่งสอนและอบรมพุทธบริษัท เพื่อประโยชน์แก่ชาวพุทธทั้งหลวง

ตามแนวทางแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า องค์พระศาสดาแห่งพระพุทธศาสนา ผู้ทรงเป็นแสวงสว่างแห่งโลก

"สมาธิ" เป็นเรื่องของการฝึกอบรมจิตในขั้นลึกซึ้ง เป็นเรื่องละเอียดปราณีต ทั้งในแง่ที่เป็นเรื่องของจิต

และ อันเป็นของละเอียด และในแง่การปฏิบัติที่มีรายละเอียดกว้างขวางซับซ้อน

ลักษณะของจิตที่เป็นสมาธินั้น มีองค์ประกอบสำคัญอยู่ ๓ ประการ คือ มีความบริสุทธิ์ ๑ ตั้งมั่น ๑ และมีความว่องไว

ควรแก่การงาน ๑ จิตที่มีองค์ประกอบเช่นนี้ เหมาะแก่การเอาไปใช้ได้ดีที่สุด

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการพิจารณาสภาวธรรมให้เกิดความรู้แจ้งตามเป็นจริง จนหลุดพ้นจากกิเลสและทุกข์ทั้งปวง

อันเป็นจุดหทมายสูงสุดในทางพระพุทธศาสนา

และสมาธิก็ยังมีประโยชน์อย่างอื่นอีกมากมาย ซึ่งเป็นผลขั้นต้นในชีวิตปัจจุบัน 

อันได้แก่ เป็นเครื่องเสริมสร้างประสิทธิภาพในการทำงาน การเล่าเรียน และการทำกิจทุกอย่าง

ช่วยให้จิตผ่อนคลายจากความเครียด และความกลัดกลุ้มวิตกกังวงต่างๆ

ช่วยพัฒนาสุขภาพจิต และบุคลิกภาพ ให้เป็นผู้ที่มีความมั่นคงทางอารมณ์  และมีภูมิคุัมกันโรคทางจิต

ช่วยเสริมสุขภาพกายและใช้แก้โรค กำจัดภัยเป็นต้น 

...........................................................................................

สารบัญ (เฉพาะหัวข้อใหญ่)

ท่าน ศีล เป็นเบื้องต้น แห่งการเจริญสมาธิ

พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งแห่งการดำรงชีวิตของชา่วพุทธ

เหตุแห่งการมีทรัพย์

เหตุแห่งการมีรูปงาม

หลักปฏิบัติของชาวพุทธ

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

ใจเป็นที่ตั้งแห่งสมาธิ

ลักษณะของบุญ

ลักษณะของอกุศล

สุขทุกข์อยู่ที่ใจคิด

ต้นเหตุแห่งความทุกข์

น้อมนำพุทโธไว้ในใจ

อัพยากตธรรม

จิตเป็นสุขด้วยกุศลธรรม

หมั่นพิจารณาสิ่งที่เรียกว่าตัวตน

ธาตุทั้งสี่ล้วนไม่เที่ยง

ธรรมารมณ์ของใจ

พิจารณากรรมฐานให้เห็นในสังขาร

พิจารณาศพมีผลานิสงส์มาก

สุขทุกข์ล้วนเป็นสิ่งสมมติ

ใจสงบย่อมบังเกิด

ปัญหาคลี่คลายได้ด้วยใจ

ศีลเป็นอาภรณ์ประดับใจ

ลักษณะของจิตที่เป็นบุญ

บริกรรมภาวนาเพื่อจิตสงบ

เมื่อใจพบสมาธิจิตจะสงบและสบาย

จิตที่เห็ฯทุกข์จักปล่อยวาง

สมาธิเป็นที่พึ่งของจิต

มีปัญหารอบรู้ในกองสังขาร

ความรู้เป็นอมตะ

สมาธิ  จิตตภาวนาพุทโธ

ที่ตั้งแห่งธรรมวินัย

ธรรมะจากพระไตรปิฎก

มูลกรรมฐาน

วิปัสสนาญาณ ความรู้แจ้งเห็นจริง

พื้นฐานแห่งความสุข

ทุกสิ่งสำเร็จได้ด้วยใจ

วิปัสสนาเพื่อดับทุกขือย่างสิ้นเชิง

เหตุแห่งความเสื่อมของศาสนา

เหตุแห่งความเจริญของศาสนา

เหตุปัจจัยแห่งทุกข์

พ้นทุกข์ได้ด้วยใจ

สมาธิภาวนา ฐานที่ตั้งทางจิตใจ

พุทโธ  คือ  ผู้รู้

จิตสงบด้วย ศีล  สมาธิ  ปัญญา

น้ำในเปรียบดังใจสงบ

ที่พึ่งทางใจของพุทธบริษัท

ที่พึ่งอันประเสริฐของมนุษย์

กำหนดจิตดับสังขาร

สุข  ทุกข์  ใจเป็นเครื่องกำหนด

ทางสายกลางในพระพุทธศาสนา

ภาวนาวัตร  ภาวนาจิต

ใช้ปัญญาพิจารณาญาณสาม

หลักพระพุทธศาสนา

กำหนดรู้อยู่กับปัจจุบัน